Kotlina Kłodzka, Bardo, styczeń 2017.
To ostatni wpis z tej wyprawy i muszę podkreślić że pomimo nikłej sławy tych gór, dorównują pięknem Karkonoszom.
Wynika to z paru faktów. Góry Kotliny Kłodzkiej są niezwykle obszerne, jest tam ogrom ścieżek i dróg, mniej lub bardziej dzikich. Nie jest to park narodowy więc można się swobodnie poruszać po lesie, niezależnie od tego czy idziemy po szlaku czy nie. Są to lasy niezwykle gęste, zróżnicowane i żyje w nich ogrom dzikich zwierząt. Osobiście wielokrotnie napotkałem sarny i salamandry plamiste, a ślady na śniegu sugerowały też dziki i psowate.
Podczas ostatniego dnia postanowiłem wejść bezpośrednio w las i pobocza szlaku, gdzie udało mi się uchwycić parę ciekawych zdjęć.
Wynika to z paru faktów. Góry Kotliny Kłodzkiej są niezwykle obszerne, jest tam ogrom ścieżek i dróg, mniej lub bardziej dzikich. Nie jest to park narodowy więc można się swobodnie poruszać po lesie, niezależnie od tego czy idziemy po szlaku czy nie. Są to lasy niezwykle gęste, zróżnicowane i żyje w nich ogrom dzikich zwierząt. Osobiście wielokrotnie napotkałem sarny i salamandry plamiste, a ślady na śniegu sugerowały też dziki i psowate.
Podczas ostatniego dnia postanowiłem wejść bezpośrednio w las i pobocza szlaku, gdzie udało mi się uchwycić parę ciekawych zdjęć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz